Kinderendocrinologie kan worden gedefinieerd als de diagnostiek en behandeling van endocriene ziekten en (ook niet-endocriene) groeistoornissen op de kinderleeftijd. Pioniers van dit vakgebied in de VS waren Lawson Wilkins (die het eerste leerboek schreef), en in Europa Andrea Prader (Zwitserland), Douglas Hubble (GrootBrittannië) en Henning Andersen (Denemarken). In 1962 organiseerde Prader een bijeenkomst voor circa 20 in endocrinologie geïnteresseerde kinderartsen, waaronder prof. dr. Henk Visser (Groningen/Rotterdam), prof. dr. Rob Steendijk (Amsterdam) en prof. dr. Koos van der Werff ten Bosch (Leiden). Dit leidde tot de oprichting van de European Society for Paediatric Endocrinology (ESPE), waarvan Visser 10 jaar lang de eerste secretaris/penningmeester was.
ZESTIG JAAR KINDERENDOCRINOLOGIE IN NEDERLAND
Een subspecialisme dat snel volwassen is geworden
Weliswaar hebben groei en voeding een centrale rol gespeeld binnen het specialisme kindergeneeskunde dat halverwege de 19e eeuw opkwam, en werden aan het eind van die eeuw ook al de eerste endocriene stoornissen bij kinderen onderkend, zoals cretinisme. Toch is de kinderendocrinologie pas rond 1950 ontstaan, om daarna in rap tempo de kinderschoenen te ontgroeien.
Maak een gratis account aan en krijg toegang tot alle artikelen
Heeft u al een account?
