Veel bereikt, nog veel te doen

  • 1 min.
  • Voorwoord

Begin dit jaar heeft dr. Annemieke Heijboer (de eerste vrouwelijke voorzitter in het 72-jarige bestaan van de vereniging) het voorzitterschap van de NVE aan mij overgedragen. Ik beschouw dit als een groot voorrecht. Niet alleen is endocrinologie het mooiste vak, maar in de afgelopen jaren is de NVE ook steeds belangrijker geworden als vertegenwoordiger van endocrinologen en is zij de gesprekspartner geworden van overheidsinstanties en patiëntenorganisaties voor endocriene onderwerpen. Er zijn grote stappen gezet in de ontwikkeling van klinische netwerken en het publiekelijk beschikbaar maken van betrouwbare informatie over endocriene aandoeningen. Mede door de inspanningen van prof. Ad Hermus, die in deze editie terugblikt op zijn carrière als endocrinoloog, is de kwaliteitstandaard voor bijnieraandoeningen tot stand gekomen.

Er is dus veel bereikt, maar er is ook nog veel te doen. Laat me dit illustreren aan de hand van een voorbeeld. Een patiënt met een verondersteld tekort aan het bijnierschorshormoon cortisol ondergaat een synacthentest in ziekenhuis X. Na inspuiting van synacthen stijgt het cortisol tot 420 nmol/L en wordt geconcludeerd dat er niets mis is met de bijnier. De patiënt neemt hier geen genoegen mee en laat exact dezelfde test uitvoeren in ziekenhuis Y. Ook hier stijgt het cortisol tot 420 nmol/L, maar is de conclusie dat de bijnier onvoldoende werkt.
Dat is natuurlijk lastig uit te leggen. Het laat ook zien dat er ruimte is voor verbetering in de validatie en standaardisatie van de endocriene functietesten, die notabene de hoeksteen van de endocriene diagnostiek vormen.
Ook op het gebied van postacademisch onderwijs wil de NVE zich nadrukkelijker profileren met de recente oprichting van de NVE Academy. Dit alles is en blijft alleen mogelijk door de bijdragen van vele leden. Ik kijk dan ook met veel plezier uit naar de samenwerking met u allen.

Namens de redactieraad en het NVE-bestuur