Sinds 1 maart 2011 is denosumab opgenomen in het geneesmiddelenvergoedingssysteem voor de behandeling van osteoporose. Biochemicus prof. dr. J.P.T.M van Leeuwen en internist-endocrinoloog prof. dr. P.T.A.M. Lips bespreken het werkingsmechanisme, de klinische effecten en de klinische plaats van het nieuwe middel.
‘De ontwikkeling van denosumab is voortgekomen uit de wetenschappelijke kennis over het botmetabolisme’, aldus biochemicus Hans van Leeuwen, hoofd van de Bot & Calcium Onderzoeksgroep van het Rotterdamse Erasmus MC. ‘Het is bekend dat de botdichtheid afhankelijk is van het evenwicht tussen de activiteit van de osteoblasten en die van de osteoclasten. Een belangrijke stimulus voor de activiteit van de laatstgenoemden is RANKL; de receptor activator of nuclear factor kappa-bèta ligand. Dit eiwit wordt aangemaakt door osteoblastgerelateerde cellen, onder meer liningcelle