Iedereen kent wel het verhaal over de ontdekking van insuline, alweer 90 jaar geleden, en over J.J.R. Macleod en F.G. Banting die hiervoor in 1923 de Nobelprijs voor fysiologie/geneeskunde samen mochten delen. Eerstgenoemde deelde vervolgens zijn prijzengeld met J.B. Collip en de andere laureaat deed hetzelfde met C.H. Best. Het is dus de vraag waarom vandaag de dag alleen de namen van Banting en Best aan de ontdekking van insuline zijn blijven kleven en die van Macleod en Collip naar de achtergrond zijn verdrongen. Men zou zich kunnen voorstellen dat Banting en Best vrienden voor het leven zijn geworden, maar die veronderstelling klopt niet helemaal. Hoe zat het ook alweer?
De hoofdrolspelers
De volgende vier onderzoekers bestudeerden rond 1920-1921 aan de University of Toronto in Canada de ‘interne (= endocriene) pancreassecretie’, met als uiteindelijk